Ανταβάρ ασσισσί  הדּבר השּׁשּׁי

Δεν θα φονεύσεις. (2M (12) 20:13)

Ερώτημα: Τι μας παραγγέλλει η έκτη εντολή;

Απάντηση: Η έκτη εντολή μας διατάζει να μην δολοφονούμε, δηλ. να μην αφαιρούμε την δική μας ζωή, ή οποιοδήποτε άλλου.

Ερώτημα: Είναι όλες οι περιπτώσεις αφαίρεσης ζωής παράνομη υπόθεση φόνου;

Απάντηση: Σε ορισμένες περιπτώσεις η αποστέρηση της ζωής δεν είναι δολοφονία, για παράδειγμα αν η θανατική ποινή είναι με βάση την απόφαση δικαστικής απόφασης ή εάν είναι μια θανάτωση ενός εχθρού σε έναν πόλεμο άμυνας.

Ερώτημα: Είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητή αυτή η εντολή με την κυριολεκτική έννοια;

Απάντηση: Όχι, αυτή η εντολή πρέπει να ερμηνεύεται διασταλτικώς, αυτή απαγορεύει όχι μόνο δολοφονία, αλλά όλων των ειδών τις αδικίες, προσβολή, συκοφαντική δυσφήμιση και ταπείνωση με πράξη ή με λόγια. Αυτό μας απαγορεύει να βλάπτουμε σωματικά, συναισθηματικά τους συνανθρώπους μας.

Ερώτημα: Τι υποχρεώσεις προκύπτουν από αυτή την εντολή;

Απάντηση: Από την εντολή αυτή απορρέει η υποχρέωση να βοηθούμε συνανθρώπους μας και να τον ανακουφίζουμε από την φτώχειας του, ως εκ τούτου, είμαστε υποχρεωμένοι να:

1. Να εξασφαλίζουμε την βοήθεια σε έναν ετοιμοθάνατο άτομο, να βοηθούμε φτωχούς και αδύναμους  ανθρώπους, να φροντίζουμε τις χήρες και τα ορφανά παιδιά, να βεβαιωνόμαστε ότι τα ορφανά παίρνουν  επαρκή εκπαίδευση και να επισκεπτόμαστε  ανθρώπους που είναι άρρωστοι.

2. Να είμαστε συμπονετικοί στον συνάνθρωπο και να αντιμετωπίζουμε τα ζώα σπλαχνικά.

3. Να συγχωρούμε τους εχθρούς μας και να προσπαθούμε να συμφιλιωθούμε με αυτούς,

Ερώτημα: Τι άλλη υποχρέωση προκύπτει από αυτή την εντολή;

Απάντηση: Από την εντολή αυτή προκύπτει η υποχρέωση έγκαιρη γάμου, επειδή εκείνος που δεν παντρεύεται στις κατάλληλες προθεσμίες, σκοτώνει τους απογόνους του/της.

Η εντολή αυτή επιβεβαιώνεται από τους παρακάτω στίχους από την Αγία Γραφή:

Δεν θα μισείς τον αδελφό σου στην καρδιά σου: να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου και να μην φέρεις αμαρτία εξαιτίας του. (3M 19:18)

Εάν ένας ξένος έλθει να μείνει μαζί σας στην χώρα   σας, εσείς δεν θα τον εκμεταλλευτείτε. Ο ξένος που παρεπιδημεί μαζί σας πρέπει να είναι για εσάς σαν συμπατριώτης σας και να τον αγαπάτε σαν τον εαυτόν σας: γιατί κι εσείς ήσασταν ξένοι στη γη της Αιγύπτου: είμαι ο יהוה ο Θεός σας. (3M 19: 33-34)

Αν ανάμεσά σας βρεθεί ένας φτωχός άνθρωπος, ένας από τους αδελφούς σου, μέσα σε οποιαδήποτε από τις πόλεις σου, στη χώρα που θα σας δώσει ο יהוה ο Θεός σου, μην του φερθείτε με σκληρότητα και του κλείσετε την καρδιά σας: ανοίξετε διάπλατα το χέρι σας και δανείστε του γενναιόδωρα όσα χρειάζεται για τις ανάγκες του. Προσέξτε μην σκεφτείτε πονηρά και να λες: το έβδομο έτος, το έτος παραγραφής (σαββατικό) πλησιάζει: και φερθείτε σκληρά στον φτωχό  συμπατριώτη σας και δεν του δανείσετε. Γιατί τότε εκείνος θα καταφύγει στον יהוה εναντίον σας κι οι ένοχοι θα είστε εσείς. Να δανείζετε πλουσιοπάροχα, κι όχι με μισή καρδιά. Κι ο יהוה ο Θεός σας θα σας ευλογήσει γι αυτή την πράξη σας σε όλα τα έργα με τα οποία καταπιάνεστε. (5M 15:7-10)

Όταν τρυγάτε το αμπέλι σας, μην ξαναπερνάτε ανάμεσα στα κλήματα για να μαζέψετε τα ξεχασμένα τσαμπιά. Όσα έμειναν είναι για τον ξένο, το ορφανό και την χήρα. (5M 24:21)

Αν δεις το υποζύγιο του εχθρού σου να γονατίζει από το φορτίο του, μην τραβήξεις τον δρόμο σου αλλά να τον βοηθήσεις πρόθυμα. (2 M  23: 5)

Μη βάζεις φίμωτρο στο ζώο που αλωνίζει. (5M 25:4)

Όταν πεινάει ο εχθρός σου, δως’ του ψωμί να φάει και εάν διψάει δως’ του νερό να πιεί. (Παροιμίες 25:21)